De Tafelen van ‘Abdu’l-Bahá aan Den Haag

Twee Tafelen van ‘Abdu’l-Bahá, gericht aan de Centrale Organisatie voor een Duurzame Vrede te Den Haag.

De eerste Tafel, gedateerd 17 december 1919, is het antwoord van ‘Abdu’l-Bahá op een aan Hem geadresseerde brief van het Uitvoerend Comité van de Centrale Organisatie voor een Duurzame Vrede. Deze Tafel, door Shoghi Effendi in God Schrijdt Voorbij beschreven als van ‘verreikend belang’, is in Den Haag overhandigd door een speciale delegatie. Het grootste deel ervan is opgenomen in Selections of the Writings of ‘Abdu’l-Bahá (Haifa, Bahá’í-wereldcentrum, 1982): alinea 1 t/m 31 onder nummer 227 en 45 t/m 51 onder nummer 1.

De tweede Tafel, gedateerd 1 juli 1920, is de reactie van ‘Abdu’l-Bahá op het antwoord van het Comité van 12 juni 1920.

Oorspronkelijke titel en uitgave: ‘Abdu’l-Bahá’s Tablets to the Hague, digitaal gepubliceerd op de ‘Bahá’í Reference Library’, een onderdeel van www.bahai.org.

Nederlandse vertaling onder toezicht van de Nationale Geestelijke Raad
van de Bahá’ís van Nederland.

Digitale uitgave, 01-07-2020
© Bahá’í Uitgeverij Nederland, Den Haag

De eerste Tafel aan Den Haag, 17 december 1919

O gij achtenswaardigen, die wegbereiders zijt onder hen die het welzijn van de wereld der mensheid beogen!
De brieven die gij tijdens de oorlog verzonden hebt zijn niet ontvangen, maar een brief gedateerd 11 februari 1916 heeft ons zojuist bereikt en wordt onmiddellijk beantwoord. Uw voornemen verdient duizend lofprijzingen omdat u de wereld der mensheid dient, en dit draagt bij aan het geluk en welzijn van allen. Deze afgelopen oorlog heeft de wereld en de mensen getoond dat oorlog vernietiging is, terwijl universele vrede opbouw is; oorlog is dood terwijl vrede leven is; oorlog is roofzucht en bloeddorstigheid terwijl vrede welwillendheid en menselijkheid is; oorlog is een uitvloeisel van de wereld der natuur terwijl vrede het fundament van de religie van God is; oorlog is de diepste duisternis terwijl vrede hemels licht is; oorlog vernietigt de samenhang van de mensheid terwijl vrede het eeuwigdurend leven van de wereld der mensheid is; oorlog is als een verslindende wolf terwijl vrede als de hemelse engelen is; oorlog is de strijd om het bestaan terwijl vrede wederzijdse hulp en samenwerking tussen de volkeren der wereld is, en de oorzaak van het welbehagen van de Ware in het hemelse rijk.
Er is geen ziel wiens geweten niet getuigt dat heden ten dage geen zaak ter wereld belangrijker is dan die van de universele vrede. Ieder rechtvaardig mens getuigt hiervan en bewondert deze achtenswaardige organisatie omdat het doel ervan is deze duisternis in licht te veranderen, deze bloeddorstigheid in vriendelijkheid, deze kwelling in gelukzaligheid, deze ontbering in gemak en deze vijandschap en haat in kameraadschap en liefde. Daarom verdient het streven van deze achtenswaardige zielen lof en aanbeveling.
Maar de wijze zielen die de wezenlijke verhoudingen kennen die voortvloeien uit de werkelijkheid der dingen, achten het niet mogelijk dat één enkele zaak op zichzelf het menselijk bestaan daadwerkelijk kan beïnvloeden, want pas als de mensen geestelijk verenigd zijn, kunnen er belangrijke zaken tot stand worden gebracht. Op dit moment is universele vrede een zaak van groot belang, maar eenheid van geweten is essentieel, opdat deze zaak stevig gefundeerd, krachtig opgericht en sterk opgebouwd kan worden.
Daarom heeft Bahá’u’lláh dit vraagstuk van universele vrede vijftig jaar geleden uiteengezet toen Hij opgesloten was in de vestingstad ‘Akká waar Hij gevangen werd gehouden en Hem onrecht werd aangedaan. Hij schreef over deze belangrijke zaak van universele vrede aan alle grote heersers van de wereld, en bracht vrede tot stand onder Zijn vrienden in de Oriënt. De horizon van het Oosten was in volslagen duisternis gehuld, landen stonden uiterst haatdragend en vijandig tegenover elkaar, religies stonden elkaar naar het leven en er heerste diepe duisternis. In een dergelijke tijd straalde Bahá’u’lláh als de zon aan de horizon van het Oosten en verlichtte zo Perzië met de stralen van deze leringen.
Onder Zijn leringen was de verkondiging van universele vrede. Mensen van verschillende landen, godsdiensten en sekten die Hem volgden kwamen zodanig tot elkaar dat er opmerkelijke bijeenkomsten ontstonden met deelname van uiteenlopende nationaliteiten en godsdiensten van het Oosten. Iedereen die bij deze bijeenkomsten was zag slechts één natie, één leer, één weg, één orde, want de leringen van Bahá’u’lláh waren niet beperkt tot de vestiging van universele vrede. Zij omvatten vele leringen die de kwestie van universele vrede aanvulden en ondersteunden.
Onder deze leringen was het onafhankelijk onderzoek naar de werkelijkheid, opdat de wereld der mensheid gered kan worden van het duister van blinde navolging en tot de waarheid kan komen; opdat zij dit haveloze en te klein geworden kledingstuk van duizend jaar geleden kan afrukken en weggooien, en zich kan tooien met het gewaad dat met de uiterste zuiverheid en heiligheid op het weefgetouw der werkelijkheid is geweven. Aangezien de werkelijkheid één is en geen meervoudigheid verdraagt, moeten verschillende meningen uiteindelijk samensmelten tot één mening.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is de eenheid van de wereld der mensheid; alle mensen zijn Gods schapen en Hij is hun vriendelijke Herder. De Herder is vriendelijk voor alle schapen, want Hij heeft hen allen geschapen, hen getraind, verzorgd en beschermd. Het lijdt geen twijfel dat de Herder vriendelijk is voor de gehele kudde, en mochten er onwetende schapen bij zijn dan moeten die onderwezen worden; indien er kleintjes bij zijn, moeten die opgevoed worden tot ze volwassen zijn; indien er zieke schapen zijn, moeten die genezen worden. Er mag geen haat en vijandschap bestaan, want deze onwetende en zieke schapen moeten behandeld worden zoals een vriendelijk arts dat zou doen.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is dat godsdienst moet leiden tot kameraadschap en liefde. Als zij de oorzaak van vervreemding wordt, dan wordt zij overbodig, want godsdienst is als een geneesmiddel; als het de ziekte verergert wordt het nutteloos.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is dat godsdienst in overeenstemming moet zijn met wetenschap en rede om het hart der mensen te kunnen beïnvloeden. Het fundament moet sterk zijn en niet uit blinde navolging bestaan.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is dat religieuze, raciale, politieke, economische en nationalistische vooroordelen de samenhang van de mensheid vernietigen. Zolang deze vooroordelen blijven heersen, zal de wereld der mensheid geen rust kennen. De geschiedenis leert ons al gedurende 6000 jaar over de wereld der mensheid. Gedurende die 6000 jaar heeft de mensheid altijd oorlog, strijd, moord en bloeddorstigheid gekend. In ieder tijdperk is er wel in een of ander land oorlog gevoerd, en die oorlogen waren dan of te wijten aan religieus vooroordeel, raciaal vooroordeel, politiek vooroordeel of aan nationalistisch vooroordeel. Het is dus onomstotelijk bewezen dat alle vormen van vooroordeel de samenhang van de mensheid vernietigen. Zolang deze vooroordelen aanhouden, blijft de strijd om het bestaan overheersen, en duren bloeddorstigheid en roofzucht voort. Daarom kan de wereld der mensheid, evenmin als in het verleden, gered worden van het duister der natuur, en kan zij alleen verlichting bereiken door het prijsgeven van vooroordelen en het verwerven van de morele waarden van het Koninkrijk.
Als deze vooroordelen en vijandschap voortkomen uit religie, bedenk dan dat religie de oorzaak moet zijn van vriendschap, anders is zij zinloos. En als dit vooroordeel dat van nationalisme betreft, bedenk dan dat de gehele mensheid één natie vormt; allen zijn ontsproten aan de boom van Adam, en Adam is de stam van die boom. De boom is één en alle landen zijn als takken, en de afzonderlijke leden der mensheid zijn als de bladeren, bloesems en vruchten ervan. De vorming van verschillende landen en het daarop volgende bloedvergieten en het vernietigen van de samenhang van de mensheid, kwamen dus voort uit ’s mensen onwetendheid en zelfzuchtige drijfveren.
Wat betreft nationalistische vooroordelen: ook die zijn te wijten aan volslagen onwetendheid, want het aardoppervlak is één vaderland. Iedereen kan op elke plaats van de aardbol wonen. Daarom is de gehele wereld ’s mensen geboortegrond. Grenzen en overgangen zijn door de mens bedacht. Bij de schepping zijn zulke grenzen en overgangen niet bepaald. Europa is een werelddeel, Azië is een werelddeel, Afrika is een werelddeel, Australië is een werelddeel, maar uit persoonlijke drijfveren en zelfzuchtige belangen hebben enkele zielen elk van deze werelddelen opgesplitst en zijn zij een bepaald stuk ervan als hun eigen land gaan beschouwen. God heeft geen grens vastgesteld tussen Frankrijk en Duitsland; zij lopen in elkaar over. Toch hebben zelfzuchtige lieden in de eerste eeuwen ter bevordering van hun eigen belangen grenzen en overgangen bepaald, en zijn daar steeds meer belang aan gaan hechten, en dit heeft in latere eeuwen tot felle vijandschap, bloedvergieten en roofzucht geleid. Zo zal dit oneindig doorgaan, en indien deze opvatting van vaderlandsliefde ook maar ergens blijft bestaan, wordt dit de voornaamste oorzaak van de ondergang van de wereld. Geen enkel verstandig en rechtvaardig mens zal deze denkbeeldige scheidslijnen erkennen. Ieder gebiedje dat wij ons geboorteland noemen, zien wij als ons vaderland, terwijl de gehele aardbol ieders vaderland is, en niet een of ander beperkt gebied. Kortom: wij leven een paar dagen op deze aarde en worden er uiteindelijk in begraven; zij is ons eeuwige graf. Is het dan de moeite waard om ons in te laten met bloedvergieten en elkaar aan stukken te rijten omwille van dit eeuwige graf? Neen, verre van dat, dergelijk gedrag is God niet welgevallig, en geen weldenkend mens zou dit goedkeuren.
Zie hoe de gezegende dieren zich niet inlaten met nationalistische twisten! Zij gaan in uiterste vriendschap met elkaar om en leven in harmonie samen. Als bijvoorbeeld een duif uit het oosten en een duif uit het westen, een duif uit het noorden en een uit het zuiden bij toeval op hetzelfde moment op dezelfde plek samenkomen, dan gaan zij onmiddellijk in harmonie met elkaar om. Zo gaat het bij alle gezegende dieren en vogels. Maar wilde dieren die elkaar tegenkomen gaan meteen in de aanval, vechten met elkaar en rijten elkaar aan stukken, en ze kunnen absoluut niet vredig samenleven op één plek. Het zijn allemaal eenzelvige, wilde, woeste en strijdlustige vechters.
Betreffende economische vooroordelen: het is duidelijk dat als de betrekkingen tussen naties hechter worden en het handelsverkeer toeneemt, en er een economisch beginsel tot stand komt in een bepaald land, dit uiteindelijk de andere landen zal beïnvloeden en er wereldwijd voordelen uit zullen voortvloeien. Waarom dan deze vooroordelen?
Voor wat betreft politieke vooroordelen: het beleid van God moet worden gevolgd en het valt niet te betwisten dat het beleid van God grootser is dan het menselijk beleid. We moeten het goddelijk beleid volgen dat op alle mensen gelijkelijk van toepassing is. Hij behandelt ieder mens gelijk, zonder enig onderscheid, en dat is het fundament van de goddelijke religies.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is het ontwikkelen van één taal die wereldwijd onder de mensen kan worden verspreid. Deze lering werd met de pen van Bahá’u’lláh geopenbaard opdat deze universele taal misverstanden onder de mensen kan wegnemen.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is de gelijkwaardigheid van man en vrouw. De wereld der mensen kent twee vleugels: de één is de vrouw, de ander de man. Pas wanneer beide vleugels even goed ontwikkeld zijn, kan de vogel vliegen. Als één vleugel zwak blijft is vliegen onmogelijk. Pas wanneer de wereld van de vrouw gelijk wordt aan die van de man in het verwerven van deugden en volmaaktheden, kan succes en voorspoed worden bereikt zoals dat hoort.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is het vrijwillig delen van iemands bezit met anderen. Dit vrijwillige delen gaat verder dan gelijkwaardigheid en houdt in dat men zichzelf niet boven anderen moet verkiezen, maar eerder zijn leven en bezit voor anderen moet opofferen. Maar dit moet niet onder dwang worden ingevoerd waardoor het een wet wordt waaraan men zich moet houden. Men moet juist vrijwillig en uit eigen beweging zijn leven en zijn bezit voor anderen opofferen, en zijn geld van harte uitgeven aan de armen, zoals dat onder de bahá’ís in Perzië wordt gedaan.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is de vrijheid van de mens: dat hij door de volmaakte Macht bevrijd wordt uit de gevangenschap van de wereld der natuur; want zolang de mens een gevangene van de natuur is, blijft hij een wild dier, daar de strijd om het bestaan één van de vereisten van de wereld der natuur is. Die strijd om het bestaan is de bron van alle rampspoed en de allergrootste bezoeking.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is dat religie een machtig bastion is. Als het bouwwerk van religie beeft en wankelt, leidt dit tot onrust en chaos en wordt de orde der dingen geheel verstoord, want in de wereld der mensheid zijn er twee waarborgen die de mens weerhouden van kwaad. De ene is de wet waarmee misdadigers worden gestraft; de wet voorkomt echter alleen openlijke misdaad en geen verborgen zonde, terwijl de volmaakte waarborg, te weten, de religie van God, zowel de zichtbare als de verborgen misdaad voorkomt, de mens traint, moreel besef bijbrengt, hem aanzet tot het ontwikkelen van deugden, en de alomvattende kracht is die het geluk van de mensheid waarborgt. Maar met religie wordt datgene bedoeld wat is vastgesteld door onderzoek, en niet wat is gebaseerd op louter navolging, het fundament van goddelijke religie, en geen menselijke nabootsingen.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is dat hoewel materiële beschaving één van de middelen is voor de vooruitgang van de wereld der mensheid, het gewenste resultaat – het geluk van de mensheid – pas kan worden bereikt als deze wordt gecombineerd met goddelijke beschaving. Zie hoe deze oorlogsschepen, die een stad binnen het tijdsbestek van een uur tot een ruïne kunnen reduceren het resultaat zijn van materiële beschaving; zo ook de kanonnen van Krupp, de geweren van Mauser, dynamiet, onderzeeërs, torpedoboten, gevechtsvliegtuigen en bommenwerpers; al dit oorlogstuig is het kwaadaardige voortbrengsel van materiële beschaving. Als materiële beschaving gepaard was gegaan met goddelijke beschaving dan zouden deze vuurwapens nooit zijn uitgevonden. Integendeel, de energie van de mens zou dan geheel gewijd zijn geweest aan nuttige uitvindingen en gericht op prijzenswaardige ontdekkingen. Materiële beschaving is als een lamp. Goddelijke beschaving is het licht zelf, en het glas zonder het licht is donker. Materiële beschaving is als het lichaam. Hoe oneindig gracieus, elegant en mooi het ook moge zijn, het is dood. Goddelijke beschaving is als de geest, en het lichaam krijgt leven door de geest, anders is het een lijk. Aldus is duidelijk gemaakt dat de wereld der mensheid de ademtocht van de Heilige Geest nodig heeft. Zonder die geest is de mensheid levenloos, en zonder dit licht verkeert de wereld der mensheid in volslagen duisternis. Want de wereld der natuur is een dierlijke wereld. Zolang de mens niet wordt wedergeboren uit de wereld der natuur, dat wil zeggen, onthecht raakt van de wereld der natuur, is hij in wezen een dier, en het zijn de leringen van God die dit dier tot menselijke ziel veranderen.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is het bevorderen van onderwijs. Elk kind moet naar behoefte worden onderricht in wetenschap. Als de ouders in de kosten van dit onderwijs kunnen voorzien, is dat goed; zo niet, dan moet de gemeenschap de middelen bieden om het kind te onderwijzen.
En onder de leringen van Bahá’u’lláh is gerechtigheid en recht. Zolang deze niet verwezenlijkt zijn in de wereld van het bestaan, zal alles wanordelijk zijn en onvolmaakt blijven. De wereld der mensheid is een wereld van onderdrukking en wreedheid, en een rijk van agressie en dwaling.
Kortom, er zijn tal van dergelijke leringen. Deze menigvuldige grondbeginselen, die de belangrijkste basis vormen voor het geluk van de mensheid en tot de gaven van de Barmhartige behoren, moeten aan de zaak van universele vrede worden toegevoegd en ermee worden gecombineerd, opdat de resultaten toenemen. Het is moeilijk om universele vrede als zodanig op een andere manier onder de mensen te verwezenlijken. Wanneer de leringen van Bahá’u’lláh worden gecombineerd met universele vrede, dan zijn ze als een tafel vol vers en overheerlijk voedsel. Ieder mens kan op die tafel van oneindige milddadigheid vinden wat hij wenst. Indien de kwestie beperkt blijft tot universele vrede alléén, dan zullen de opmerkelijke resultaten die men ervan verwacht en verlangt, uitblijven. De reikwijdte van universele vrede moet zodanig zijn dat alle gemeenschappen en godsdiensten er hun hoogste ideaal in verwezenlijkt zien. De leringen van Bahá’u’lláh zijn van dien aard dat alle gemeenschappen van de wereld met religieuze, politieke of ethische overtuigingen, traditioneel of modern, er de uitdrukking van hun grootste wens in vinden.
Religieuze mensen zien bijvoorbeeld dat met de leringen van Bahá’u’lláh een universele religie gevestigd wordt, een religie die volkomen aansluit op de huidige omstandigheden, die de ongeneeslijke ziekte werkelijk direct geneest, die alle pijn verlicht en die een onfeilbaar tegengif biedt voor ieder dodelijk vergif. Want als wij de samenleving volgens de huidige religieuze nabootsingen willen ordenen en organiseren en op die manier het geluk der mensheid willen bewerkstelligen, is dat onmogelijk en onuitvoerbaar; neem bijvoorbeeld de handhaving van de wetten van de Thora, en ook van de andere religies volgens de huidige nabootsingen. Maar de onontbeerlijke basis van alle Goddelijke Religies die betrekking heeft op de deugden der mensheid en het fundament vormt voor het welzijn van de mens, treft men in de volmaaktste vorm in de leringen van Bahá’u’lláh.
Dat geldt ook voor volkeren die om vrijheid roepen: de gematigde vrijheid die het welzijn van de mensheid waarborgt en relaties wereldwijd beschermt en onderhoudt, treft men in volle glorie en reikwijdte in de leringen van Bahá’u’lláh.
Dat geldt evenzo voor politieke partijen: de belangrijkste richtlijnen voor het bestuur van de mensheid, sterker nog, de Goddelijke richtlijnen, treft men in de leringen van Bahá’u’lláh.
Dit geldt evenzeer voor de ‘gelijkwaardigheidspartij’ die de oplossing voor economische problemen nastreeft: tot nu toe zijn alle voorgestelde oplossingen onuitvoerbaar gebleken behalve de economische voorstellen in de leringen van Bahá’u’lláh, die wél uitvoerbaar zijn en de samenleving geen ellende toebrengen.
Zo is het ook met de andere partijen: als u deze zaak grondig onderzoekt, zult u ontdekken dat de belangrijkste doelstellingen van die partijen zijn terug te vinden in de leringen van Bahá’u’lláh. Deze leringen vormen de ultieme verbindende kracht tussen alle mensen én zijn uitvoerbaar. Maar er zijn enkele leringen uit het verleden, zoals die van de Thora, die in deze tijd niet uitvoerbaar zijn. Het is net zo met de andere godsdiensten en de leerstellingen van de diverse sekten en verschillende partijen.
Bijvoorbeeld de kwestie van universele vrede, waarover Bahá’u’lláh zegt dat het Hoogste Tribunaal moet worden ingesteld; weliswaar is nu de Volkenbond in het leven geroepen, toch kan die geen universele vrede tot stand brengen. Maar het Hoogste Tribunaal zoals Bahá’u’lláh dat beschrijft, zal deze heilige taak met oppermacht en kracht vervullen. En Zijn plan is aldus: de nationale vergaderingen van alle landen en staten – dat wil zeggen de parlementen – moeten twee of drie personen kiezen die de voortreffelijksten van het land zijn, die goed op de hoogte zijn van internationale wetgeving en de betrekkingen tussen regeringen, en die de diepste noden van de wereld der mensheid van deze tijd kennen. Het aantal vertegenwoordigers moet evenredig zijn aan het aantal inwoners van dat land. De verkiezing van deze mensen die worden gekozen door de nationale vergadering, dat wil zeggen het parlement, moet worden bevestigd door de Eerste en Tweede Kamer, het kabinet en ook door de president of de monarch, zodat deze personen de verkozenen van het gehele volk en de regering worden. Het Hoogste Tribunaal zal uit deze mensen bestaan, waardoor de gehele mensheid er inbreng in heeft, want elk van deze gedelegeerden vertegenwoordigt diens natie ten volle. Wanneer het Hoogste Tribunaal een uitspraak doet over een internationale kwestie, hetzij unaniem hetzij bij meerderheid van stemmen – zal er geen excuus meer zijn voor de eiser, of grond voor bezwaar voor de verweerder. Mocht één van de regeringen of naties nalatig of onachtzaam zijn bij het uitvoeren van het onherroepelijke besluit van het Hoogste Tribunaal, dan zullen de overige naties daartegen in opstand komen, omdat alle regeringen en naties van de wereld dit Hoogste Tribunaal steunen. Bedenk eens wat een stevig fundament dat is! Maar een beperkte en aan banden gelegde Bond kan dit doel niet naar behoren verwezenlijken. Hierbij is de waarheid met betrekking tot de situatie uiteengezet.
Bedenk eens hoe krachtig de leringen van Bahá’u’lláh zijn. In de tijd dat Hij in ‘Akká gevangen gehouden werd en was onderworpen aan de beperkingen van, en bedreigingen door twee bloeddorstige koningen, raakten Zijn leringen desondanks met alle kracht verspreid over Perzië en andere landen. Zou enige leer, beginsel of gemeenschap worden bedreigd door een machtige en bloeddorstige vorst dan zou deze binnen de kortste keren zijn vernietigd. Op dit moment worden de bahá’ís in Perzië en in veel andere gebieden al vijftig jaar sterk in hun vrijheid beperkt en met zwaard en speer bedreigd. Duizenden zielen hebben hun leven gegeven in de arena van opoffering en vielen ten slachtoffer aan het zwaard van onderdrukking en wreedheid. Duizenden achtenswaardige families zijn ontworteld en geruïneerd. Duizenden kinderen zijn vaderloos gemaakt. Duizenden vaders zijn hun zonen verloren. Duizenden moeders hebben gehuild en geweeklaagd om hun jongens die onthoofd zijn. Maar al die onderdrukking en wreedheid, die roofzucht en bloeddorstigheid hebben de verspreiding van de leringen van Bahá’u’lláh niet belemmerd of voorkomen. Ze raakten met de dag verder verspreid en hun kracht en macht bleken steeds duidelijker.
Het kan zijn dat de een of andere dwaas onder de Perzen zijn naam verbindt aan de inhoud van de Tafelen van Bahá’u’lláh of aan de uitleg die in de brieven van ‘Abdu’l-Bahá wordt gegeven, en die naar deze geachte organisatie zendt. U moet zich van dit feit bewust zijn, want als een Pers roem zoekt of een soortgelijke intentie heeft, zal hij de volledige inhoud van de Tafelen van Bahá’u’lláh nemen en die onder zijn eigen naam of die van zijn gemeenschap publiceren, zoals dat ook gebeurd is bij het Universal Races Congress in Londen van voor de oorlog. Toen had een Pers de essentie van Epistels van Bahá’u’lláh genomen, nam deel aan het congres, bracht ze onder zijn eigen naam in en publiceerde ze, terwijl de bewoordingen exact die van Bahá’u’lláh waren. Enkele van deze lieden zijn naar Europa gegaan, brachten de geest van de mensen van Europa in verwarring en brachten enkele oriëntalisten van de wijs. U moet dit feit in gedachten houden, want vóórdat Bahá’u’lláh verscheen had niemand in Perzië deze leringen ooit gehoord. Onderzoek deze kwestie opdat die u helder en duidelijk wordt. Sommige mensen zijn als papegaaien. Zij leren iedere noot die zij maar horen, en zingen die na, maar weten zelf niet wat zij voortbrengen. Er is in Perzië op dit moment een sekte die bestaat uit een handjevol mensen die Bábí’s worden genoemd, die beweren volgelingen te zijn van de Báb, terwijl zij Hem in het geheel niet kennen. Zij hebben enkele geheime leringen die geheel tegengesteld zijn aan de leringen van Bahá’u’lláh, en in Perzië weten de mensen dit. Maar wanneer deze lieden naar Europa komen, houden zij hun eigen leringen achter en brengen die van Bahá’u’lláh naar voren, want zij weten dat de leringen van Bahá’u’lláh krachtig zijn, en daarom verkondigen zij deze leringen van Bahá’u’lláh onder hun eigen naam. Over hun geheime leringen zeggen zij dat die uit de Bayán komen, en de Bayán is het Boek van de Báb. Als u de vertaling van de Bayán, die in Perzië is gemaakt, ter hand neemt dan zult u echter ontdekken dat de leringen van Bahá’u’lláh compleet tegengesteld zijn aan de leringen van deze sekte. Hoed u ervoor dit feit te veronachtzamen. Mocht u deze zaak verder willen onderzoeken laat u zich dan vanuit Perzië informeren.
Kortom, wanneer u de wereld afreist, zult u concluderen dat alle vooruitgang het gevolg is van verbinding en samenwerking, terwijl alles wat in puin ligt het resultaat is van vijandschap en haat. Desondanks slaat de mensheid er geen acht op, noch ontwaakt zij uit haar sluimer van achteloosheid. De mens veroorzaakt nog altijd geschillen, twist en strijd om de strijdkrachten te kunnen opstellen en met legioenen op de velden van bloedvergieten en afslachting af te stormen.
Beschouw anderzijds het verschijnsel van samenstelling en ontbinding, van bestaan en niet-bestaan. Al het geschapene in de vergankelijke wereld is opgebouwd uit talrijke verschillende atomen, en het bestaan ervan hangt af van de samenstelling van die atomen. Met andere woorden, er vindt een samenvoeging van eenvoudige elementen plaats, en uit deze samenvoeging komt een afzonderlijk organisme voort. Het bestaan van alles is gebaseerd op dit principe. Maar wanneer die samenstelling wordt verstoord, volgt er ontbinding en desintegratie, en vervolgens houdt die zaak op te bestaan. Dat wil zeggen, de vernietiging van alles wordt veroorzaakt door ontbinding en desintegratie. Daarom zijn aantrekking en samenstelling van de diverse elementen het middel tot leven, en onenigheid en verdeeldheid leiden tot de dood. Kortom, aantrekkingskracht en harmonie tussen alle zaken brengen vruchten en nuttige resultaten voort, terwijl tweedracht en vervreemding tussen zaken tot verstoring en vernietiging leiden. Uit harmonie en aantrekkingskracht komen alle levende, vergankelijke wezens voort, zoals planten, dieren en mensen; terwijl disharmonie en afstoting veroorzaken verval en afbraak.
Daarom vormt al wat harmonie, aantrekking en eenheid onder mensen bevordert het middel tot leven van de wereld der mensheid, en al wat geschillen, afstoting en scheiding veroorzaakt leidt tot de dood van de mensheid.
En wanneer u langs velden en plantsoenen loopt waar planten, bloemen en geurige kruiden samen volop groeien en een harmonieus geheel vormen, wijst dit erop dat dit plantsoen en deze tuin zo gedijen onder de zorg van een kundige tuinman. Maar wanneer u ze in wanordelijke en ongeregelde staat ziet, concludeert u dat ze niet de zorg van een bekwame kweker hebben gehad, waardoor onkruid er nu welig tiert.
Hiermee is duidelijk gemaakt dat kameraadschap en harmonie een teken zijn van begeleiding door de ware Opvoeder, terwijl scheiding en uiteenvallen een bewijs zijn voor verwildering, en een gebrek aan Goddelijk opvoeding aantonen.
Men kan daar tegenin brengen dat volkeren, rassen, stammen en gemeenschappen van de wereld verschillende en uiteenlopende gebruiken, gewoonten, smaken, temperamenten, neigingen en denkbeelden hebben, en dat meningen en gedachten tegengesteld zijn aan elkaar, hoe kan er dan werkelijke eenheid verschijnen en volmaakte overeenstemming bestaan tussen mensen?
Ten antwoord stellen wij dat er twee soorten verschillen bestaan. Het ene soort leidt tot verwoesting, en dit is als de afkeer die bestaat tussen strijdende landen en botsende stammen die elkaar willen vernietigen, die elkaars gezin ontwortelen, elkaar rust en gemak ontnemen en slachting aanrichten, en dat is afkeurenswaardig. Maar het andere soort is een teken van diversiteit, is de essentie van volmaaktheid en leidt tot het verschijnen van goddelijke milddadigheid.
Kijk naar de bloemen van de tuin; hoewel ze verschillen in soort, kleur en verschijningsvorm, maar omdat ze worden verfrist door het water van eenzelfde bron, opleven door eenzelfde bries, gesterkt worden door de warmte van eenzelfde zon, vergroot deze verscheidenheid hun bekoorlijkheid juist en draagt deze bij aan hun schoonheid. Als die verenigende kracht, de doordringende invloed van het Woord van God, in werking treedt, verfraaien de verschillende manieren, gebruiken, gewoonten, denkwijzen, meningen en temperamenten zodoende de wereld der mensheid, en dat is prijzenswaardig. Deze verscheidenheid, dit verschil is als de natuurlijk geschapen ongelijkheid en variatie in de ledematen en organen van het menselijk lichaam; elk ervan draagt bij aan de schoonheid, doeltreffendheid en volmaaktheid van het geheel. Als deze verschillende ledematen en organen bestuurd worden door de autonome ziel van de mens, en als de kracht van de ziel de ledematen en aderen doordringt, dan versterkt verschil de harmonie, vergroot verscheidenheid de liefde, en is veelvormigheid de grootste coördinerende factor.
Hoe onplezierig zou het eruit zien als alle bloemen en planten, bladeren en bloesems, vruchten, takken en bomen van die tuin allemaal dezelfde kleur en vorm hadden! Verscheidenheid van tinten, vorm en voorkomen verrijken en sieren de tuin en verhogen het effect ervan. Evenzo worden de schoonheid en heerlijkheid van menselijke volmaaktheid duidelijk zichtbaar indien verschillende schakeringen van denken, aard en karakter onder macht en invloed van een centraal agentschap worden samengebracht. Niets dan de hemelse kracht van het Woord van God, dat de werkelijkheid aller dingen regeert en te boven gaat, is in staat de uiteenlopende gedachten, gevoelens, ideeën en overtuigingen van de mensenkinderen met elkaar in overeenstemming te brengen. Waarlijk, dat is wat alle dingen doordringt, wat zielen beweegt en wat de mensheid verbindt en reguleert.
Geprezen zij God dat het licht van het Woord van God in deze dag alle horizonten verlicht, en dat zielen van alle gezindten, rassen, stammen, landen en gemeenschappen in het licht van het Woord zijn samengekomen, eensgezind en in volkomen harmonie verbonden en verenigd.
Enige tijd geleden is er, gedurende de oorlog, een brief geschreven over de leringen van Bahá’u’lláh die geschikt is om aan dit epistel toe te voegen.* * *
O volkeren van de wereld! De Zon van Waarheid is opgekomen om de gehele aarde te verlichten en de mensengemeenschap te vergeestelijken. De resultaten en vruchten ervan zijn lofwaardig, de heilige bewijzen die voortkomen uit deze genade zijn overvloedig. Dit is zuivere genade en pure milddadigheid; het is licht voor de wereld en al haar volkeren; het is harmonie en kameraadschap, en liefde en solidariteit; het is werkelijk mededogen en eenheid, en het einde van vreemdheid; het is één-zijn met allen op aarde in volmaakte waardigheid en vrijheid.
De Gezegende Schoonheid zegt: ‘Gij zijt allen de vruchten van één boom, en de bladeren van één tak.’ Aldus heeft Hij deze bestaanswereld vergeleken met een enkele boom en de volkeren met de bladeren, bloesem en vruchten ervan. Het is noodzakelijk dat de tak gaat bloeien en dat de bladeren en vruchten gedijen; het floreren van blad en bloesem en de zoetheid van de vrucht hangen af van de onderlinge verbondenheid van alle delen van de wereldboom.
Daarom moeten alle mensen elkaar krachtig steunen en het eeuwige leven nastreven. En daarom moeten zij die God liefhebben in deze vergankelijke wereld de weldaden en zegeningen worden die van deze genadige Koning van de geziene en ongeziene rijken komen. Laten zij hun blik zuiveren en de gehele mensheid zien als bladeren, bloesems en vruchten van de boom van het bestaan. Laten zij zich steeds bezighouden met iets vriendelijks voor een van hun naasten te doen, iemand liefde, aandacht en zorgzame hulp te geven. Laten zij niemand als vijand zien, of als iemand van kwade wil, maar de gehele mensheid als hun vrienden zien, en de vreemdeling als vertrouweling beschouwen en de onbekende als metgezel, vooroordeel schuwen en geen scheidslijnen trekken.
In deze dag is de begunstigde aan de Drempel van de Heer hij die de beker van trouw ronddraagt; hij die zelfs zijn vijanden het juweel van milddadigheid schenkt, en zijn gevallen onderdrukker een helpende hand biedt; hij die zelfs voor zijn wreedste vijanden een liefdevol vriend is. Zo zijn de Leringen van de Gezegende Schoonheid, zo de raadgevingen van de Grootste Naam.
O gij geliefde vrienden! De wereld is in oorlog, en de mensen zijn in nood en in doodsstrijd. De donkere nacht van haat regeert, en het licht van goed vertrouwen is uitgevaagd. De volkeren en geslachten der aarde hebben hun klauwen gescherpt en storten zich nu op elkaar. De ware grondslag van de mens wordt vernietigd. Duizenden gezinnen zijn op drift en dakloos, en ieder jaar wentelen duizenden en nog eens duizenden mensen zich in hun eigen bloed op stoffige slagvelden. De tenten van leven en vreugde zijn opgebroken. De generaals oefenen hun leiderschap uit, scheppen op over het bloed dat zij vergieten, rivaliseren met elkaar over het aanzetten tot geweld. ‘Met dit zwaard’, zegt een van hen, ‘heb ik een volk onthoofd!’ Weer een ander: ‘Ik heb een natie omvergeworpen!’ En nog weer een ander: ‘Ik heb een regering ten val gebracht!’ Op zulke zaken beroemen mannen zich, daar scheppen zij eer in! Liefde en rechtvaardigheid worden overal bekritiseerd, en harmonie en waarheidsliefde worden veracht.
Het Geloof van de Gezegende Schoonheid roept de mensheid op tot veiligheid en liefde, tot vriendschap en vrede; het heeft de tabernakel ervan opgericht op de toppen der aarde, en richt zijn oproep aan alle landen. Ken daarom, o gij die minnaars van God zijt, de waarde van dit kostbare Geloof, gehoorzaam de leringen ervan, volg dit rechtgebaande pad, en toon de mensen deze weg. Verhef uw stem en zing het lied van het Koninkrijk. Verspreid de voorschriften en raadgevingen van de liefhebbende Heer wijd en zijt, opdat deze wereld zal veranderen in een andere wereld, deze duistere aarde zal baden in het licht, en het dode lichaam der mensheid zal herrijzen en voortleven; opdat iedere ziel zal vragen om onsterfelijkheid door de heilige ademtocht van God.
Weldra zullen uw vluchtige dagen voorbij zijn, en zullen de roem en rijkdommen, het gemak en de geneugten die deze puinhoop, de wereld, u biedt, spoorloos zijn verdwenen. Roep de mensen daarom op tot God, en nodig de mensheid uit om het voorbeeld van de hemelse schare te volgen. Weest gij een liefhebbend vader voor de wees, een toevluchtsoord voor de hulpelozen, een schat voor de armen, en genezing voor de lijdenden. Weest gij de helper van ieder slachtoffer van onderdrukking, de beschermers van de misdeelden. Overweegt gij op elk moment om ieder lid van de mensheid een dienst te bewijzen. Sla dan geen acht op afkerigheid en afwijzing, aan minachting, vijandigheid of onrechtvaardigheid; doe het tegenovergestelde. Wees oprecht vriendelijk, niet alleen uiterlijk. Laat ieder van Gods geliefden zijn aandacht hier op richten: Gods genade en gunst zijn voor mensen. Laat hij iets goeds doen voor een ieder die zijn pad kruist, en hem tot enig nut zijn. Laat hij het karakter van een ieder verbeteren en de gedachten van de mensen heroriënteren. Op deze wijze zal het licht van goddelijke leiding schijnen en zullen de zegeningen van God de gehele mensheid omvatten; want liefde is licht, ongeacht in welke plek zij verblijft; en haat is duisternis, waar deze zijn nest ook maakt. O vrienden van God! Spant u in om die duisternis voor altijd en eeuwig uit te bannen, opdat het verborgen Mysterie wordt geopenbaard en de geheime kern van alle dingen wordt onthuld.

De tweede Tafel aan Den Haag, 1 juli 1920

Aan de geachte leden van het Uitvoerend Comité van de Centrale Organisatie voor Duurzame Vrede.
Uw antwoord op mijn brief, gedateerd 12 juni 1920, is in uiterste dankbaarheid ontvangen. God zij geprezen dat deze getuigde van de eensgezindheid van gedachte en doel die er tussen ons en u bestaat, en er hartelijke gevoelens in geuit werden die het kenmerk zijn van oprechte genegenheid.
Wij bahá’ís hebben grote affiniteit met uw geachte organisatie, en hebben daarom twee voorname personen naar u gestuurd om een sterke band te smeden. Want heden ten dage is de zaak van universele vrede van het grootste belang in alle menselijke aangelegenheden, en het beste instrument om het leven en welzijn van de mensheid zelf veilig te stellen. Verstoken van deze luisterrijke werkelijkheid kan de mensheid op geen enkele wijze ware rust vinden of werkelijk vooruitgaan, maar dag na dag steeds dieper wegzinken in ongeluk en ellende.
Deze afgelopen verschrikkelijke oorlog heeft duidelijk aangetoond dat de mensheid niet bestand is tegen de effecten van modern oorlogstuig. De toekomst zal beslist anders zijn dan het verleden, want wapens en wapentuig van vroeger hadden slechts een beperkte uitwerking, terwijl moderne wapens in korte tijd de bijl aan de wortels van de boom der mensheid leggen en haar draagvermogen te boven gaan.
Daarom is universele vrede in deze eeuw gelijk de zon, die de bron van alle leven is, en het is dan ook de plicht van allen om zich op het pad van deze machtige zaak in te spannen. Welnu, wij hebben hetzelfde gezamenlijke doel en streven het met al onze kracht na en geven er zelfs ons leven, onze verwanten, en onze bezittingen voor op.
Zoals u ongetwijfeld hebt vernomen, hebben duizenden zielen in Perzië hun leven gegeven op dit pad en zijn duizenden huizen verwoest. Toch hebben wij, ondanks dit alles, geenszins opgegeven, maar spannen wij ons tot op de dag van vandaag in, en wij verhogen onze inspanningen nog elke dag, want ons verlangen naar vrede komt niet louter voort uit het verstand; het is een kwestie van religieuze overtuiging en het is een van de eeuwige fundamenten van het Geloof van God. Daarom spannen wij ons met alle kracht in, zonder acht te slaan op eigenbelang, rust of gemak, zien wij af van het najagen van onze eigen zaken, wijden wij ons aan de machtige zaak van vrede en beschouwen haar als het ware fundament van de Goddelijke religies, als dienstbaarheid aan Zijn Koninkrijk, als de bron van eeuwig leven, en als het grootste middel voor toelating tot het hemelse rijk.
Tegenwoordig erkent men de voordelen van universele vrede, en evenzo zijn de schadelijke effecten van oorlog voor een ieder duidelijk zichtbaar. Maar in deze kwestie is kennis alleen verre van voldoende; er is een uitvoerende macht nodig om haar over de hele wereld te vestigen. U moet daarom overwegen hoe de overtuigende kracht van het geweten kan worden gewekt, zodat dit verheven ideaal kan worden vertaald vanuit het rijk van denken naar dat van de werkelijkheid. Want het is zonneklaar dat de uitvoering van deze machtige onderneming niet mogelijk is met behulp van gewone menselijke gevoelens, maar de krachtige emoties van het hart vereist om haar potentieel te verwezenlijken.
Werkelijk iedereen op aarde weet dat een rechtschapen karakter lovenswaardig en aanvaardbaar is, en een verdorven karakter verachtelijk en verwerpelijk, dat rechtvaardigheid en eerlijkheid verkieslijk en welgevallig zijn, terwijl wreedheid en onderdrukking onaanvaardbaar zijn en verworpen worden. Toch hebben alle mensen, op een enkeling na, geen lovenswaardig karakter en geen rechtvaardigheidsgevoel.
De kracht van het geweten is daarom nodig, en spirituele gevoelens zijn vereist, opdat zielen zich gedwongen voelen om blijk te geven van een goed karakter. Wij zijn er sterk van overtuigd dat de uitvoerende macht van deze grootse onderneming de allesdoordringende invloed van het Woord van God en de bevestiging van de Heilige Geest is.
Wij zijn met u verbonden met zeer sterke banden van liefde en eenheid. Wij verlangen met hart en ziel naar de dag waarop de tabernakel van de eenheid der mensheid in het hart van de wereld zal zijn opgericht en de banier van universele vrede in alle regio’s zal zijn ontplooid. Daarom dient de eenheid der mensheid te worden gevestigd, opdat het bouwwerk van de universele vrede kan worden opgericht.
Uw organisatie, die het goede voorheeft met de mensheid, wordt door bahá’ís zeer gewaardeerd. Wij bieden u hierbij onze hoogachting aan en blijven graag voortdurend op de hoogte van de voortgang die de zaak van universele vrede door uw inspanningen in Europa boekt. Wij hopen dat er een voortdurende communicatie tussen ons zal zijn.